کارگاه آموزشی عمومی 26 مهر ماه 92

روز جمعه بیست و ششم مهرماه 92 دهمین جلسه از دور پنجم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره 60 نمایندگی نیک آباد به نگهبانی مسافر امید، دبیری مسافر حسین واستادی مسافر علی با دستور جلسه

" وادی دوم و تاثیر آن روی من "

راس ساعت 17:00 آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

برای عبور از دوزخ و رسیدن به فردوس، تنها یک راه وجود دارد و آن پلی است که میان این دو کشیده شده است. پلی که چهارده ستون مستحکم از قوانین جاری در هستی و نیستی، آن را میان تاریکی‌ها و روشنایی‌ها استوار ساخته است؛ پلی از جنس دانایی و دانایی موثر...

حال بعد از گذشت 4 هفته از آغاز سال تحصیلی جدید، طبق دستور جلسات هفتگی، این بار نوبت ستون دوم یا همان وادی دوم است:

هیچ مخلوقی، جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

بر اساس وادی اول، با تفکر ساختارها آغاز می‌شود. بدون تفکر، آنچه هست رو به زوال می رود؛ برای اینکه بتوانیم جهت گم شده خود را پیداکرده و وارد دیار روشنایی‌ها شویم، نیازمند تفکر هستیم. همان تفکری که در وادی اول از آن صحبت به میان آمده؛ آغازگر خلق و تغییر.

برای به انجام رسیدن این تفکر، نیروهای عظیمی در هستی موجود هستند که به کمک می‌آیند و ما را به هدفمان نزدیک تر می‌کنند. در وادی اول یاد گرفتیم که برای رسیدن به خواسته‌مان که همانا رهایی از اعتیاد است، باید تفکر کرده و با نقشه‌ای بسیار دقیق و حساب‌شده، نبرد خود را با اهریمن آغاز نماییم.

در صورتی که مرحله اول را به خوبی پشت سر بگذاریم، ممکن است در هنگام ترسیم نقشه خود، دچار یأس و ناامیدی شویم و احساس کنیم که تخریب‌های گذشته دیگر قابل جبران نیستد و همه چیز دیگر تمام شده است. اینجاست که نیروهای اهریمنی یکی از قوی‌ترین سلاح‌های خود را به سوی ما نشانه گرفته‌اند و تنها منتظر این هستند که ما دست‌‌های خود را به نشان تسلیم بالای سر خود بگیریم و گلوله زهر‌آگین خود را به سمت ما شلیک نمایند.

در این هنگام، انواع و اقسام تصاویر منفی شکست‌های پی در پی گذشته ما همانند فیلمی، بر روی پرده نمایش ذهنمان نقش می‌بندد و این تصاویر، همان اندک انرژی ذخیره‌شده‌ ما را به یغما می‌برند. در این لحظه دیگر توانی برای ادامه راه وجود ندارد و کار از کار گذشته و ما تسلیم آن‌ها شده‌ایم. گلوله‌ها پی در پی شلیک‌شده و تنها و تنها، برگشت به دوزخ، عاید ما خواهد شد.

اما اگر در این مرحله، ستون دوم را نیز همانند ستون اول در جای خود استوار نماییم، یک قدم به روشنایی‌ها نزدیک تر شده و این‌بار نیز دست نیروهای منفی از ما کوتاه خواهد شد.

در پایان نیز فرمودند :

من امروز اولین باری است که استادی جلسه به من واگذار می شود و اگر نمی توانم صحبت کنم به بزرگواری خودتان ببخشید . و امیدوارم پس از مرور این وادی توانسته باشیم یک تفکر خوبی داشته باشیم و سفر خوبی را طی کنیم .

(تایپ و عکاسی از همسفر محمد شفیعی)