"کارگاه آموزشی عمومی 25 مردادماه 92"

روز جمعه بیست و پنجم مرداد 92 پانزدهمین جلسه از دور چهارم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره 60 نمایندگی نیک آباد به نگهبانی مسافر علی ،دبیری مسافر علیرضا واستادی مسافر حسن با دستور جلسه

" وادی 13 و تاثیر آن روی من: پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است."

راس ساعت 17:00 آغاز بکار نمود.

سخنان استاد:  

  تمامی انسان ها برای زندگی کردن یک شروع و پایانی دارند که به این شروع و پایان می گویند پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است. برای یک روز زندگی کردن یک شروعی است و یک پایانی هست . که این می تواند ضدارزشی باشد یا ارزشی یا اینکه مرئی باشد یا نامرئی چون بعضی چیز ها به ذهن انسان خطور می کند و آغازی می شود و یک پایانی دارد و بعضی چیزها همینطور می بینیم و اطلاعاتشو کسب میکنیم و یک شروع و پایانی دارد و معمولا کسانی که آموزش نمی بینند در جهت ضد ارزش یک شروع و پایان دارند...

 

بعضی وقت ها منِ مسافر وارد اعتیاد می شویم و اگر بخواهیم از آن قضیه فرار کنیم باید یک تفکر و تعقل نسبت به حیوانات داشته باشیم . چرا ؟ چون خداوند به انسان اختیار داده تا از هر جهت بتواند با استفاده از تفکر و تعقل مسیر زندگی اش را تغییر بدهد . توی ضد ارزش خوب ما سال ها گرفتار این قضیه بودیم دقیقا مثل آن میمونی بودیم که دستشو داخل سوراخ برده بود و نمی توانست فرار کند . ولی خداوند به انسان اختیار داده تا از هر جهت به بخواد بتواند با استفاده از آموزش ، تفکر و تعقل مسیر خودش را پیدا کند . مخصوصا وقتی که وارد کنگره می شویم . برای اینکه انسان بتواند در ضد ارزش ها تغییر کند کمی مشکل هست ولی با آموزش هایی که کنگره 60 به شخص مسافر می دهد می تواند تا حدودی از مشکلاتش را در روند زندگی بر طرف کند . زندگی ما نباید مثل زندگی حیوانات باشد که اگر در مشکلی گیر کردیم پشت آن مشکل بمانیم و صیاد بیاید و ما را شکار کند . چرا ؟ چون نیرو های منفی همه جا وجود دارند حتا توی کنگره 60 هم وجود دارند

 

ممکن است کسی سفرش را به خوبی انجام دهد یه موقع یه مسافر دیگر بیاید و کنار دستش بشیند آن را از مسیر منحرف کند . پس نیرو ی منفی در همه جا وجود دارد و انسان همه وقت باید حواسش جمع باشد که هدفش چیست و مسیرش کدام طرف است . بتواند آن مسیر را به راحتی ادامه دهد با آموزش و تفکری که انجام می دهد و از هر دو استفاده کند و بتواند از قضیه رو تشخیص بدهد و حرکت کند که دیگر مثل زمان قدیم نباشد که این می تواند در انسان تغییر به وجود بیاورد چون خداوند به انسان اختیار داده است تا مسیر ش را تغییر بدهد به خاطر همین می گویند که اگر در ضد ارزش باشید اختیار دارید توی نقطه ای که گذاشتید از آن نقطه به طرف ارزش ها حرکت کند . می تواند انسان در ارزش ها باشد 3 یا 4 ماه بیاید کنگره مسیرش را خوب ادامه بدهد یک نیروی منفی داریم که  بتواند منحرف کند . و چون به انسان اختیار داده انسان می تواند تغییراتی را در خودش به وجود بیاورد . در مسائل منفی و یا در مسائل مثبت چون اختیار دارد می تواند در هر جهتی حرکت کند . برای اینکه تغییر کند یه مسافر وارد کنگره می شود خوب جهتش را تغییر داده است چون می خواد تغییر کند . باید آن مسیری که قبلا می رفته را دیگر ادامه ندهد . و 180 درجه چرخش کند و برگردد . به طرف چی ؟ به طرف کنگره . بیاید و مسیرش را ادامه بدهد وقتی که مسیرش را ادامه داد و امد داخل کنگره تبدیل می شود به مسافر سفر اول . که پله هایی که انجام می دهد پله اول می گوید پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است . میرود به پله دوم و پله سوم . فقط کاری انجام می شود ، آقای مهندس می گوید فقط باید مشکلاتش را حل کند بدون اینکه مشکلی برای خودش به وجود بیاورد . و این مسیر نمی شود مگر اینکه انسان به خاطر هر کاری که می خواد انجام بدهد تحت آموزش قرار بگیرد . بدون آموزش و تفکر هر چه هست رو به زوال است . توی وادی اول داریم که بدون تفکر هر چه هست رو به زوال است . قبلا تفکری نداشتیم الآن تفکر کردیم و جهت خود را تغییر داده ایم و آمدیم وارد کنگره شدیم . و تبدیل شدیم به یک مسافر سفر اولی . یک مسافر سفر اول باید قوانین کنگره و چیز هایی که راهنما به آن می گوید را تمام و کمال انجام دهد نمی شود بعضی هایش را انجام بدهد و بعضی هایش را انجام ندهد . وگر نه ترخص نمی شود که توی این وادی تبدیل تغییر ترخیص را داریم که من یک مثلثش رو برای شما توضیح می دهم و بقیه وادی را انشالله به مشارکت می گذاریم که یک راهی برای شما و یک راهی هم برای من باز شود .چون خداوند به انسان عظمت زیادی داده است . من در قسمتی از وادی خوانده ام که نوشته بود : خداوند همه چیز ها را خلق کرده است و وقتی انسان را خلق کرده کل هستی را خلق کرده نسبت به جسم انسان می گوید مثل پر کاهی می ماند نسبت به سلسله کوه های جبالیا. این خیلی مهم است .انسان خیلی حرکت ها را می تواند انجام بدهد . چه توی ضد ارزش ها و چه توی ارزش ها . توی ضد ارزش ها خوب احتیاجی به تفکر ندارد . شخص مواد را می گیرد و مصرف می کند یه موقع 20 سال توی آن جهت حرکت می کند و تبدیل می شود به یک تصور ولی برای برگشت باید جهتش را تغییر بدهد و کمی تلاش کند سختی هایی دارد ولی خوب شدنی هست چون خداوند به آن اختیار داده و می تواند از آن مسیر برگردد .می تواند مسیر زندگی اش را طوری تغییر دهد که نه برای خودش مشکلی پیش بیاید و نه برای دیگران مشکل پیش بیاورد . اینکه منِ مسافر بدانم که چگونه زندگی کنم خیلی مهم است چون بعضی وقت ها می آییم مشکلی را حل کنیم می زنیم و 2 و 3 مشکل دیگه هم به آن اضافه می کنیم . مسافر باید طوری حرکت کند هم مشکلش حل شود و هم توسط آن یک الگویی بشود برای دیگران . الآن تبدیل تغییر و ترخیص را در 3 نفر از عزیزانی که اینجا نشسته اند می بینیم .(علی آقا ، حسن آقا و حسن آقا) جهتشان را تغییر دادند و تبدیل شدند به یک مسافر درجه 2 کلاس های خود آمدند و خدمت کردند ، قوانین را اجرا کردند و الان هم شکر خدا 48 ساعته که از دست آقای مهندس گل رهایی را گرفته اند و ترخیص شدند . الآن اگر از آنها بپرسید حال خیلی خوبی دارند و احساسش برای یک مسافر سفر اولی واقعا ناباورانه است . یه شخصی که از جا های دیگر در میاید اگر از احساس او بپرسید و کسی که از کنگره از مواد مخدر ترخیص می شود بروید از او بپرسید چه حالی دارد سرشار از انرژی است چون آموزش ان صحیح بوده و بستر آن مناسب بوده و حرکت درست انجام شده است . و تغییر و تبدیل و ترخیص درست انجام شده است.

توی وادی مثالی دارد که دبه ای را داخل چاه می اندازیم و پر از آب می شود و ترخیص می شود اگر این طناب برود پایین و 10 سانتی متر ی آب هم قرار بگیرد وقتی که ما آن سطل یا دبه را بالا می کشیم هیچ اتفاقی نمی افتد . اینجا نشان می دهد که مسافر سفر اول باید تمام و کمال کار خود را انجام بدهد . یا یک مسافر سفر دوم یا کسانی که در خانوادشان به یک مشکل برخورد می کنند باید این مشکل را اساسی و همیشه حل کنند . چون انسان باید همیشه در تلاش باشد و اگر انسان در سکون باشد مطمئنا سقوط خواهد کرد .

یک مثال در وادی 13 داریم که : صیاد برای به دام انداختن میمون (چون که اگر دقت کرده باشید میمون در بین حیوانات از جست و خیر بیشتری برخوردار است از هوش و تفکر بیشتری برخواردار است و نسبت به بقیه حیوانات یک برتری منحصر به فردی دارد .) تنه درخت را سوراخ می کند و ابتدای سوراخ را تنگ و انتهای سوراخ را گشاد می کند و یک موز داخل آن سوراخ قرار می دهد . ان میمون دستش را به سختی وارد آن سوراخ می کند تا موز را بردارد و وقتی آن موز را گرفت مشتش گره می شود و آن موقع دیگر نمی تواند دستش را از سوراخ بیرون بیاورد و صیاد می آید و آن را شکار می کند .و این این رو به خاطر منِ مسافر یا کسانی که در زندگیشان دچار مشکل می شوند به همین خاطر گفته چون بعضی وقت ها ما وارد اعتیاد می شویم اما آن صیاد نقطه شروعی است که ما را به دام می اندازد چرا این میمون نمی تواند خودش را از سوراخ نجات بدهد چون که تفکر و تعقل مناسب ندارد و نمی داند که اگر دستش را باز کند خودش را از آن صیاد نجات می دهد و می تواند برود در غیر این صورت میمون موز را محکم گرفته تا صیاد بیاید و آن را بگیرد.

با تشکر از عکاس و تایپیست "همسفر: محمد شفیعی"